ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan het farm idee van emanuel etc te beoordelen als stom omdat maite er iets over zei
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan de beoordelingen van anderen over te nemen en dan te geloven dat ik dat ben en dat het zo is
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta overal bij iedereen te gaan willen zitten om overal een beetje aandacht te krijgen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta dan, als ik bij die mensen ben, mij stom te voelen, en mij te voelen alsof ze mij daar niet echt willen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta mij beter te vinden dan de rest
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta mezelf niet te volgen in wat ik doe maar eerder het verlangen om erbij te horen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta bij mensen te willen zijn om deel uit te maken van de 'groep'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toesta te beseffen dat ik me enkel verstoten en genegeerd kan voelen als ik geaccepteerd wil worden of verwachtingen maak in de eerste plaats
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta anderen te behandelen als kinderen en ik die overal mijn kop kom laten zien om aandacht te krijgen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te reageren op ideeen van wat 'wel leuk zou zijn om te doen'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te geloven dat anderen mij kunnen redden
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta mij jaloers te voelen op anderen als zij samen lachen
ik vergeef mezelf dat ikmezelf toesta te geloven dat anderen altijd meer plezier beleven dan ik
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta mezelf stom te vinden
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta iets anders te willen doen omdat ik niet met mezelf opgescheept wil zitten
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te denken dat als de rest van de groep weg is en de laatsten er nog zijn met mij, dat ze dan het stom vinden omdat het met de rest van de groep leuker was
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te willen dat mensen zich amuseren met mij
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta , als ik ergens heenga, bij mensen, het een fijne ervaring te willen maken
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te denken dat er niets aan is als we niets doen, of heel lange gesprekken hebben etc
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta moeite te doen om gesprekken te houden
ik vergeef mezelf dat ik mezefltoesta moeite te doen om het fijn te maken voor iedereen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te geloven dat ik enkel plezier kan maken als de anderen plezier maken
iok vergeef mezelf dat ik mezelf toesta constant te denken en angst te hebben dat de rest zich niet aan het amuseren is
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te geloven dat het mijn verantwoordelijk heid is dat iedereen het fijn heeft omdat als dat niet zo is, accepteren ze mij mss minder
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te willen dat iedereen mij betrekt in hun zaken en wat ze doen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te willen vluchten van mezelf door te willen doen wat anderen doen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta mezelf in anderen te zoeken
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te geloven dat ik niet goed genoeg ben
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta mijn expressie niet goed genoeg te vinden behalve als iemand anders vind van wel
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te verwachten dat anderen zo ook ineen steken
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te geloven dat ik niet van iets kan genieten tenzij het een 'proficiat' of 'goed zo kim' of 'wauw' krijgt van anderen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te geloven dat het uitmaakt wat anderen doen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta een beeld en idee te maken van hoe anderen zich ervaren en dan jaloersheid te voelen omdat ik mij zo niet aan het ervaren ben
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta een beeld te creeren in mijn geest van wat het betekent om alleen met mezelf te zijn en dan angst te voelen en eerder bij anderen te willen zijn
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te denken dat anderen meer zichzelf zijn dan ik
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te denken dat het moeilijk is om zelf verantwoordelijkheid op te nemen
ikv ergeef mezelf dat ik mezelf toesta alles in beelden te gieten in mijn geest en mezelf dan te definieren a h v die beelden
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te geloven dat anderen beter zijn in dit process dan ik end at het voor hen makkelijker is omdat dat zo lijkt
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteerte kijken naar wat anderen doen en hoe ze zich gedragen en te denken dat ik ook zo moet zijn en doen om mezelf t zijn
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer ons gedrag te vergelijken en daaruit af te leiden wie al meer zichzelf is en wie minder
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer te geloven dat ik dat uit gedrag kan afleiden
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta mij te willen staven aan anderen
ikv ergeef mezelf dat ik mezelf toesta te denken dat als ik iets doe wat anderen niet doen, dat ik dan een slecht persoon ben
ikv ergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan mezelf constant in de toekomst te projecterenbij alles wat ik doe of denk te doen en daar dan gedachten gevoelens en emoties bij plakken en angst te voelen dat het niet perfect zal zijn
ikv ergeef mezelf dat ik mezelf toesta verwachtingen te creeeren voor mezelf bij alles
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te geloven dat ik aan een beeld kan voldoen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te geloven dat ik dat beeld in de toekomst ben
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te geloven dat ik niet interessant genoeg ben om te zijn in en als elk moment
ikv ergeef mezelf dat ik mezelf toesta te geloven dat als ik me niet bezighoud met anderen , ik dan dingen mis
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta mezelf te zoeken in de goedkeuring en aandacht die ik krijg van anderen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te geloven dat ik die toekomst projectiesMOET naleven
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta werkelijk te geloven dat ik die verwachtingen ben of zelfs kan zijn
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta een beeld te maken van wie ik ben en dan te denken dat dat niet goed genoeg is om te zijn
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta angst te hebben om over mezelf te praten omdat het mss niet goed genoeg zal zijn
ikv ergeef mezelf dat ik mezef toesta te verwachten van andere mensen dat ze die verwachting/dat beeld tegemoet komen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te geloven dat het aan anderen ligt dat ik mij buitengesloten en stom voel
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta zoals anderen te willen zijn
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta enkel over dingen te praten waar anderen ook over praten
ikv ergeef mezelf dat ik mezefl toesta enkel dingen te doen die anderen ook doen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te geloven dat ik veilig ben als ik gewoon het voorbeeld van de wezens rondom mij volg
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta mij stom te voelen omdat de rest dat niet lijkt te hebben
ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toesta te beseffen dat dit gewoon mijn systeem is en ik moet daar zelf verantwoordelijk heid voor opnemen want dit is wie IK mezelf heb toegestaan te worden
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta het niet eerlijk te vinden dat ik dit systeem heb en geen ander
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan mezelf te definieren a h v het competitie systeem
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta een competitie te maken van zelf expressie: om ter t mooist, expressief inzichtvol blablabla
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan mijn zelf expressie afhankelijk te laten zijn van wat ik denk dat anderen zullen leuk vinden
ik vergeef mezelf dat ik mezefl heb toegestaan te geloven dat mijn wezen compleet afhankelijk is van anderen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta iemand te willen zijn
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan enkel iemand te zijn in de ogen van anderen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan te geloven dat het iets betekend : de ogen van anderen
ik vergeef mezelfd at ik mezelf heb toegestaan mezelf van mezelf af te scheiden door te geloven dat de ogen van anderenmij kunnen kwetsen of beinvloeden
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te geloven dat als anderen mij niet zien ik ook niet besta
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta wat anderen tegen mij zeggen te behandelen als iets dat ook gewoon aandacht nodig heeft, zoals als ik iets zeg
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta angst te hebben om mij bij de groep te voegen omdat ik eigenlijk een bepaalde indruk wil maken en aandacht wil krijgen en gebaseerd daarop denk ik dat ik mij dan zowieso stom en genegeerd en rejected ga voelen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan wat ik doe te zien vanuit alle mogelijke negatieve beoordelingen en dan angst te voelen om nog iets te doen omdat ik ervan overtuigd ben dat iedereen mij op een negatieve manier beoordeelt
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan angst te hebben van meisjes die mij gezamelijk negeren
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan angst te hebben van meisjes in groep die mij afkeuren en daar niets over zeggen maar mij 'steken onder water' geven
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan anderen ook te 'pesten' met een groep meisjes, gezamelijk
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan vb sara, annelies, lilly, karolien etc te beoordelen als stom en hen te negeren en te verstoten omdat de rest van de groep dat deed en omdat ik angst had om ook zo behandelt te worden, dus deed ik het eerst
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan angst te hebben dat mensen roddelen achter mijn rug
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan te veronderstellen dat ze dat doen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan te geloven dat in wezen iedereen dat doet, roddelen en pesten en verstoten
ik vergeef mezelfd at ik mezelf heb toegestaan het meisje, de jongen die anderen niet leuk vonden en verstootten, ook te verstoten
ik vergeef mezelfd at ik mezelf heb toegestaan niet geassocieerd te willen worden met mensen die andere mensen stom vinden want dan word ik mss ook verstoten door de groep
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan alles te willen begrijpen wat er gedaan en gezegt word in en door de groep omdat ik denk dat ik dat nodig zal hebben om erbij te horen
ik vergeef mezelfd at ik mezelf heb toegestaan de goedkeuring van de groep te gebruiken om mijn ego, dat zich altijd vergelijkt en zich beter wil voelen dan de ander, te ondersteunen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te denken dat ik ook mijn inbreng moet maken zodat de leden in de groep mij erbij zullen laten horen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaanook te willen kunnen praten op een losse manier over mezelf zoals de rest in de groep
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta mij meer bezig te houden met hoe anderen lijken te gaan in hun proces dan met mezelf als wie ik ben
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta mij te willen laten horen als ik iets zeg en niet gewoon te spreken vanuit zelf expressie
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta als ik iets zeg te denken dat ik raad geef aan iemand en dan te geloven dat ik boven die persoon sta omdat ik hem of haar iets zeg wat ze nog niet wisten
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan mij minder te voelen als iemand iets zegt wat ik niet wist of waarvan ik denk 'dat had ik nooit gekunnen' etc
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta de mensen rondom mij te gebruiken als steunpilaren voor mijn ego
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta angst te hebben dat ze ziend at ik mij schaam voor iets
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta feedback te verwachten op dingen die ik doe of zeg
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te geloven dat anderen beter zijn dan mij en beter weten waar ze mee bezig zijn en dat ik dus moet laten zien dat ik even goed ben
tot hier en niet verder:
ik ben hier ik ben ademhaling
anderen bestaan niet ik heb ze zelf gecreerd door mijn participatie in het bewustzijnssysteem als wie ik mezelf heb toegestaan te worden
ik ben hier als allen als een als gelijk
ongeacht wat anderen doen ik ben mezelf als zelf beweging
ongeacht wat anderen zeggen ik ben mezelf als zelf expressie want ik besef dat ik een en gelijk ben aan iedereen zijn gedrag enzo
ik ben het directieve principe van het leven als het leven in mezelf
ik ben zelf sturing
angst is niet wie ik ben
ik besef dat angst mij niet kan beinvloeden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten